Jedna optyka to celebracja, druga to pokaz, jak szybko państwo może rozmontować specyficzną formę "mobilizacji społecznej". Mobilizacji nakręcanej przez lokalnych faszystów i zewnętrzną propagandę na bazie dość podatnego gruntu świeżego napływu większych ilości imigrantów. Zjawisko upiornie niebezpiecznie i historycznie silne koło zamachowe dla wszelkiej prawicy (której liderzy żyją z pracy tych ludzi i potrzebują, aby byli oni zastraszani a nie włączani w opór przeciw wyzyskowi).